Bożenna Biskupska

Bożenna Biskupska (ur. 1952 w Warszawie) to polska artystka wielomedialna, specjalizująca się w malarstwie, rzeźbie, instalacjach, wideo i performance. Urodziła się w rodzinie fotografów, co zapewne miało wpływ na jej wrażliwość artystyczną.

Biskupska studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (1970-1972) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1972-1976), gdzie zdobyła dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Tadeusza Dominika. Już podczas studiów eksperymentowała z różnymi materiałami, takimi jak metal, fotografia, czy prace tkackie.

Dorobek artystyczny Biskupskiej obejmuje szeroką gamę form i technik, począwszy od sztuki figuratywnej aż po abstrakcję. Jej twórczość odzwierciedla ewolucję formalnych poszukiwań, zaczynając od prac figuralnych w metalu, aż po wypracowanie indywidualnego języka artystycznego w cyklu „Wytyczanie obrazu”.

W latach 80. XX wieku artystka zaczęła tworzyć ogromne, zdeformowane ludzkie sylwetki z różnych materiałów, takich jak pakuły, włókna czy trociny. Te prace, takie jak „Misterium czasu” czy „Non Omnis Moriar”, stały się symbolicznym wyrazem cierpienia, przemijania i śmierci.

W późniejszym okresie skoncentrowała się na dokumentowaniu przemijalności za pomocą cyklu „Wytyczanie obrazu”. Artystka eksperymentowała z różnymi technikami, łącząc malarstwo z performance. W 1998 roku zorganizowano wystawę plenerową w Centrum Rzeźby Polskiej, na której prezentowano siedem obiektów Jednonogich, będących częścią cyklu „Wytyczanie obrazu 343”.

Biskupska założyła w 2004 roku Fundację Sztuki Współczesnej In Situ wraz z Zygmuntem Rytką, której działalność obejmuje głównie obszar Warszawy oraz Sokołowska.

Jej twórczość nieustannie ewoluuje, przechodząc od monumentalnych rzeźb po subtelne, abstrakcyjne wytyczanie obrazu za pomocą gestu. Biskupska eksperymentuje z różnymi mediami, tworząc unikalne dzieła, które odzwierciedlają jej głęboką refleksję nad egzystencją ludzką i przemijaniem.

Bożenna Biskupska prezentowała swoje prace na licznych wystawach w Polsce i za granicą, takich jak Biennale Sztuki w Wenecji, Międzynarodowe Biennale Miniatury Tkackiej, czy A Women’s View w Waszyngtonie. Otrzymała wiele nagród, m.in., I nagrodę na Międzynarodowym Biennale Miniatury Tkackiej (1982) oraz nagrodę I stopnia im. Stanisława Wyspiańskiego za malarstwo i rzeźbę (1984). Jej prace są również częścią kolekcji takich instytucji jak Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka czy Savaria Museum na Węgrzech.