Magdalena Nowatkowska
Magdalena Nowatkowska, ur. 1982, absolwentka Instytutu Projektowania w Koszalinie, mgr sztuki, wieloletnia ilustratorka, projektantka graficzna, designerka wnętrz, mody i akcesoriów domowych.
Po latach eksperymentowania i obserwacji świata, w malarstwie swoim upraszcza to, co skomplikowane.
Pracuje jednocześnie w kilku cyklach. Porusza trudne, egzystencjalne tematy, podając je w uproszczonej, wypracowanej, prostej malarskiej formie.
Twórczość Magdaleny Nowatkowskiej:
Pierwszy cykl, który powstał z początkiem pandemii nosi tytuł „Dystans”. To seria obrazów o emocjach, interakcjach międzyludzkich, o energii, o strachu i reakcjach na niezrozumiałe, obce, sprzeczne komunikaty. O ich wpływie na zachowanie człowieka. To cykl o ludziach.. Graficznie uproszczone, geometryczne formy zdają się na siebie oddziaływać. Izolować, lewitować, kolonizować z małych lub większych grupach. To analiza wibracji międzyludzkich, w różnych kontekstach i przestrzeniach i okolicznościach.
W cyklu „Granice” bada sens i bezsens ich istnienia. Jest odpowiedzią na nieprzewidywalne zjawiska. Zapoczątkowany został dokładnie w czasie niepokojących raportów o wojnie. To opowieść o tym, co widzi, czuje i obserwuje artystka. To studium relacji między ludźmi. O tym, co wywołuje czas strachu, niepewności. O tym ile można… To zapis interakcji między nimi, tego co gdzieś pomiędzy światem pokoju a światem totalnego chaosu.
To seria o emocjach. O pokonywaniu przeszkód. O możliwościach i ich braku. O sile i bezsilności. O władzy. O bliskości. O relacjach. Tęsknocie. O granicach. O sensie i bezsensie ich istnienia. O ludziach. Krótko mówiąc.
Postać ludzka sprowadzona została tu do prostych figuratywnych form, do maksymalnie uproszczonych znaków, z zaznaczeniem oka jako elementu dominująco, widocznie przerysowanego.
Cykl jest próbą zgłębienia się w fundamentalne pytania dotyczące istnienia, sensu i złożoności ludzkiego doświadczenia, ludzkiej odporności i zdolności do pokonywania przeszkód, sprzeczności. Tego, co definiuje nas jako jednostki i jako społeczeństwo. To manifest o tym, że, duch ludzki jest nieograniczony w swoim potencjale i odporności.
Trzeci cykl to „Bezwymiar - Kompozycje Geometryczne”. Jest to płynne przejście z serii „Granice” do jeszcze większych uproszczeń. Sprowadzenie prostych, lecz wciąż figuratywnych form z cyklu poprzedniego do abstrakcyjnych układów geometrycznych. Cykl jest studium nad potencjałem minimalizmu.To artystyczny komentarz do tego, co już było.
Cykl „Horyzonty”, to seria dzieł inspirowanych prostymi kadrami z życia, w przestrzeni publicznej, architekturze, urbanistyce. Dzieła w tym cyklu charakteryzują się prostotą formy. Tu eksperymentuje się z linią horyzontu, która symbolizuje granicę między ziemią a niebem, między przestrzeniami, obiektami. To metafora granicy między przeszłością a przyszłością.
Zastosowanie czystych minimalistycznych form, korelacja między poszczególnymi płaszczyznami, zachęcają do refleksji nad kolorem, kształtem, kompozycją i czasem.
Cykl malarski „Obrazy zapożyczone”, to cykl minimalistycznych abstrakcji. To przechwycone istniejące już obrazy w przestrzeni, jakie wypatruje artystka. Zapis skrawków tego, co nas otacza. To wąskie kadry szerokiej perspektywy życia.
To pamiętnik ciekawych okoliczności, zapis magii ulotnych chwil.
Te obrazy są ukłonem w stronę przypadku, inspiracji i nieoczekiwanego piękna, znajdowanego w najmniej spodziewanych miejscach, momentach i okolicznościach. Dostępnego dla wszystkich, na wyciągnięcie ręki, w najbliższej przestrzeni publicznej, być może tuż za rogiem.
To próba docenienia drobnych rzeczy, unikalności codziennego życia, które umyka często naszej uwadze. A przecież wystarczy na chwilę się zatrzymać i spojrzeć, by prawie na pewno coś dostrzec…
„Zapożyczone miniatury„ – miniatury z cyklu „Obrazy zapożyczone”.
Artystka za cel obrała sobie budowę dużej instalacji. Ta składać się ma z 1000 miniatur. Z wielu drobnych kafelków, z mini obrazów, zapamiętanych, pożyczonych, wykadrowanych z codziennego życia.
Mnóstwo malutkich obiektów zbuduje większą opowieść. Opowieść o tym, co widzi i zapamiętuje Magdalena. To taka mozaika, w której każdy kafelek to inna historia, a jednak jakoś się to da połączyć.
Kolejny cykl obrazów Magdaleny Nowatkowskiej – „Pomiędzy„, jest głęboką medytacją nad subtelnością i przemijalnością tego, co znajduje się w przestrzeniach między. Artystka z precyzją i wrażliwością bada przerwy i luki, które łączą i dzielą obiekty, przestrzenie, ludzi oraz przedmioty, a także te, które rozciągają się pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Każdy obraz w cyklu „Pomiędzy” jest próbą uchwycenia tego, co zazwyczaj pozostaje nieuchwytne i niezauważalne.
Najnowszy cykl „Różne” Magdaleny Nowatkowskiej obejmuje prace, które nie wpisują się w żaden z cykli artystki. To obrazy wyjątkowe i niezależne, tworzone poza ścisłymi koncepcjami pozostałych serii. Łączy je poszukiwanie nowych form wyrazu, swoboda eksperymentu i otwartość na różnorodne tematy. Każde dzieło stanowi osobną historię – od minimalistycznych kompozycji, przez abstrakcyjne układy barw i kształtów, aż po subtelne narracje symboliczne. Cykl ten jest świadectwem artystycznej wolności Magdaleny, pokazując jej zdolność do wychodzenia poza ramy i tworzenia prac, które zaskakują świeżością i oryginalnością.
Magdalena Nowatkowska zachęca widza do zastanowienia się nad znaczeniem i pięknem przerw, które, choć często pomijane, są istotne dla naszego postrzegania świata.